ΟΝΕΙΡΑ

Κάποτε μου λέγαν να κάνω όνειρα κι εγώ έκανα. Σχεδόν πάντα έτρωγα τα μούτρα μου γιατί ελάχιστα πραγματοποιούνταν.
Κάποτε μου λεγαν η ζωή είναι μία ζούγκλα και πως μόνο ο καλύτερος επιβιώνει και γέλασα. Προτίμησα να ζήσω στο ροζ συννεφάκι μου μέχρι που εμφανίστηκαν μερικά αρχίδια – πουταναριά επειδή ζήλεψαν την ευτυχία μου.
Κάποτε μου λεγαν πάρε καλούς βαθμούς να μπεις στο πανεπιστήμιο να βρεις μια δουλειά. Τώρα έχω 2 πτυχία και; ΧΕΣΤΗΚΕ Η ΓΡΙΑ ΚΕΙ ΠΟΚΛΑΝΕ.
Έχω μια αδιάφορη δουλειά κι ας είμαι εγώ το αφεντικό. Και;
Πήγαινα σε άλλες εταιρίες και αναγκαζόμουν να δουλεύω με πουτάνες και αδερφές. Δεν ξέρω τι ήταν χειρότερο. Η πουτάνα να σε σχολιάζει ή η αδερφή να σου αρπάζει τη θέση; ΝΑΙ ΔΙΟΝΥΣΑΚΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΑΕΙ ΑΥΤΟ. ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΜΑΡΑΚΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ
ΤΟ ΖΩΩΝ ΧΑΜΠΑΡΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ. ΕΛΕΟΣ ΚΟΝΤΕΥΟΥΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ. ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΑ ΠΙΑ; ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΣΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΥΣ. :p
Σου λένε να κάνεις όνειρα για τη ζωή. Για πιο λόγο; Για να δυστυχήσεις παραπάνω; Μ’αρέσει που θέλω να κάνω ένα παιδί. Που θα το φέρω; ΣΕ ΤΙ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΤΟ ΦΕΡΩ;

ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ. ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑΒΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.